21 Eylül 2009 Pazartesi

Bu gün bayram




Bayram sabahına uyanmak bir işkenceydi benim için. İlk kez bir bayram sabahı bu gün bayram erken kalkın çocuklar şarkısını söylemedim. Gece doğru düzgün uyuyamadığım için bir süre ayakta uyumaya devam ettim. Ama bu gün bayramdı ve erken kalkmak zorundaydım. Her zamanki bayram geleneği bozulmayıp Anneanneme kahvaltıya gittik. Bu geleneği seviyorum doğrusu. En sevdiğim aile fertlerimle bir arada olmak çok eğlenceli. Kuzenimle biraz dedikodu yaptık. Çok neşeli bir kahvaltı yaptık. Anneannem yine döktürmüştü. Çok yaşa AYŞE! Son derece eğlenceli bir sabahın ardından öğlene doğru halama gittik. Halamla birlikte olmakta eğlenceliydi. Doğal tavırları ve sohbetiyle bizi yine gülmekten kırıp geçirdi. Yalnız yeni uyanmış olduğu için biraz huysuzluğu tepesindeydi. Babamın telefon açması üzerine Manisa’daki amcasını görmeye gittik. Bu cazip bir teklifti çünkü tek seferde bütün aile birbirini görüyordu. Sanki herkes sözleşmiş gibi her bayram babamın amcasında buluşuyoruz. Halamlarla beraber Manisa’ya gittik. Gerçektende bazı eksikler olsa da ailenin çoğu oradaydı. Asıl çokluk yemek hazırlanacağı sırada ortaya sayılarla döküldüğünde hepimiz şok geçirdik. Tam 32 kişi beraberdik. Ve gelmeyen akrabalarımızda vardı. Kalabalık aile diye ben buna derim. Çok güzel bir mangalın ardından ben koltukta biraz şekerleme yaptım. Sonra dönüp tekrar halama uğradık orada da bir çay içtikten sonra evimize geldik. Okuyunca az şey yapılmış gibi görünse de evden sabah on gibi çıkıp akşam on bir gibi döndük. Çok yoruldum. Ama yine de blogumu ihmal etmeyip yazmak istedim. Eve gelir gelmez Mia’nın darma dağın yaptığı odamı temizledim. Diğer kedilerim geçimsiz olduğu için yeni ailesi alana kadar benim odamda yaşamak zorunda ve bu onu sıkıyor. Bütün gün yapacak bir şey bulamayan minik şeytan hadi şuraları bir mahfedeyim diyor sanırım. Klasik bir bayram gününün adından şimdi film izleme vakti. Deniz’den aldığım filmlerden izlemek istiyorum. Filmleri seçerken fark ettim ki seyircinin yüz karasıyım. O kadar sinemasever olduğumu iddia edip izlenmesi gereken bir çok filmi izlememiş hatta adını duymamış olduğum için kendimden utandım. En azından bütün önemli filmlerin izlenmesi gerektiği kanaatine vardım. Yarına gezecek yer kalmadığı için mutluyum. Arkadaşlarımla buluşup dedikodu yapabilirim…

1 yorum:

uyumsuzpenguen dedi ki...

sorma ben de sinemaseverlerin yüz karasıyım :)