Oturmuş senin için yazdığım yazıyı temize geçirirken hepsini sildim. Düşündüm seni, diğerlerinden farklı yapan özelliklerini. Bulamadım belki seni tanımadığımdan, belki sadece benden kaynaklanıyordur. Diğerlerinden farklısın benim için öylesin. Oysa sokakta yürürken sende benim gibi sıradan kalabalığın içinde giydiğin renge göre adlandırılan birisin, biri senden bahsetmek isterse…
Bir an için kendimi yine eski ben oldum sandım. Ama değildim olamadım. İyi mi kötü mü bilemedim. Artık hissedemiyorum. Öyle çok korumaya almışım ki kendimi, senden en ufak bir adım gelmediği için, sana hissettiğim bütün duygular bir kere daha okuduğumda yazdığım şeyleri orda değillerdi. Bir tuş kadar kolaydı silmek. Kendime yine yenileceğimi düşünürken kendimin efendisi olmayı seçtim bu gün. Sevgi ihtimal dahilinde bile olsa silmeyi seçtim.
kendim için ve senin için birer şakı dinledim ve notalar odamın içinde ilerleyip kaybolurken kendime izin verdim mutlu olmak için. Kocaman bir nokta şimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder