Alışveriş alışveriş... Heryerde indirim nasıl yapılmasın ki! yok krizmiş bilmemne bahane. Cüzdanımdaki son liraya kadar almak istiyorum -ki öyle yaptım-.
Sanırım çok ciddi bir sorunla başbaşayım. Hayatta beni daha çok mutlu eden birşey yok. Bir erkekle beraber olmak bile beni bu kadar mutlu hiç bir zaman etmedi. Alışveriş yaptığım her zaman uyuşturucu almış gibi oluyorum. Herşey o kadar güzel görünüyor ki! Başka birşeyden mutlu olamıyorum. Arkadaşlarımla, eğlenirken, gezerken sürekli birşeyler almak istiyorum. Önüne geçilemez bir arzu benim için. Bu gün hiç alışveriş yapmadım. Ve inanılmaz bitik hissediyorum. Neden bilmiyorum böyle zamanlarda canım hiç birşey yapmak istemiyor. Ah şimdi birşeyler almaya gitsem moralim nasıl düzelir kim bilir. Haftalığımı alacağım günü iple çekiyorum ne alırım bilmiyorum zaten ne olduğunun da önemi yok sadece almak istyorum. Daha çok daha çok. Yorulmadan yaptığım tek şey bu diyebilirim.
Nasıl alışverişkolik olmayalım ki? Filmlerde kitaplarda her yerde mükemmel aşk, kusursuz mutluluk, harika hayat... Bu kadar mükemmelliğe programlanmışken herşey ve bunu yaşıyamıyorken sanki birşeyler almak tüm bunlara yaklaşmak gibi geliyor... Şu elbiseyi giyersem harika olurum, bu ayakkabılar beni mükemmel gösterir, bu çantayı taktığımda çok şık olacağım vs vs... Aslında inanıyorum ki aldığımız her şey eksikliğini hissettiğimiz birşeyi doldurma çabası. Tabii herkes için söylemiyorum benim gibi alışverişkoliklerden bahsediyorum....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder