İnsanlar neden hep aşk üstüne yazar düşündünüz mü? Ben düşündüm. Eskiden beri sanatçıların çoğu güzellik üstünde durmuşlardır. Dürüstlük, erdem bağlılık vs. eskiden kutsal aşktan bahsedilirken şimdi somut aşktan bahseder oldu insanlar. Neden hep bu simgelere takılıp kalıyoruz. Çünkü bunlar insan doğasına ters. İstisnasız her insanın içinde kötülük vardır. Oranları farklı sadece. İnsanlar asla olmayacak şeyler hakkında yazıp çiziyor yüz yıllardır.
İlahi aşk hikayeleri, mutlu sonlar hepsi yalan. Sen o aşkı için ölen Romeo ve Juliet’i koy bakalım bir eve daya geçim sıkıntısını aşk maşk kalıyor mu. Kim ne derse desin bir aşk tek kişilik bir oyun. Belki sevgilim de beni seviyor dersin ama emin olduğum bir şey var birisi daha çok seviyor. Diğer taraf ise her şeye daha meyilli.
aşklar bu kadar da kötü olamaz demeyin evet öyleler. Nedense çevremizde hep bir “mutlu çift” vardır. Ama o biz olamayız. Elbette ben de tanıyorum o mutlu arkadaşlardan ama olayların iç yüzü göründüğü kadar mutlu değil. Mesela geçenlerde ayrılan bir mutlu çiftin ortasındaydım. Sorunları hep beraber vakit geçiriyor olmaları aslına bakarsanız sorun da yok ortada yani. Kısacası insanoğluyuz sorunsuzlukta sorun, sorunlar da sorun. O mutlu tabloların arkası aslında küflü.
hiç üzmeye değmez kendimizi. Nasıl olsa asla o hep mutlu mutlu çiftlerden olamayacağız bilin bakalım çünkü neden? ÇÜNKÜ ONLAR BİR İLÜZYON! Çok yakın bir arkadaşım zamanında mükemmel erkek olarak adlandırdığımız erkek arkadaşı için “ mükemmel sevgili yemeklere götüren hediyeler alan sevgili değildir” demişti. HA ?! pardon ne o zaman. Kısacası herkesin mükemmeli kendine öyle bir şey olmadığına göre mükemmeli aramaktan vazgeçip neden sadece bizi sevenlerle mutlu olmayı denemiyoruz. Neden mi çünkü insanız “istediğimizi elde etmeliyiz”.
